ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ...

Απαγορεύεται να ζεις, ν' αναπνέεις, να ερωτεύεσαι... Και της καρδιάς σου το χτύπο ν' ακούς δεν επιτρέπεται... Απαγορεύεται να πονάς με τον πόνο του άλλου... Να δίνεις το χέρι σου στον διπλανό σου για να σηκωθεί, κάθε φορά που πέφτει, δεν πρέπει... Απαγορεύεται να δακρύζεις για τον άλλον... Δεν κάνει μ' εκείνον να συμπάσχεις... Και να ΄σαι ευτυχισμένος με τη χαρά του δεν μπορείς... Απαγορεύεται, τ' ακούς; 

Απαγορεύεται τα όνειρά σου να τα κυνηγάς...

Απαγορεύεται να ονειρεύεσαι... Πάψε πια τ' άστρα να κοιτάς, δεν κάνει... Απαγορεύεται να ταξιδεύεις στα σύννεφα... Να γράφεις ποιήματα δεν μπορείς, είναι επικίνδυνο... Απαγορεύεται να παλεύεις για το μέλλον σου... Τον τόπο σου πια ν' αγαπάς είναι έγκλημα και τιμωρείται... Απαγορεύεται ν' αντιστέκεσαι... Και στις επιταγές των δυνατών να λες όχι... Απαγορεύεται να πηγαίνεις βόλτα στο δάσος... Δεν είναι δικό σου, της ανάπτυξης είναι παιχνίδι... Απαγορεύεται να πολεμάς αυτούς που παίρνουν τ' οξυγόνο... Απαγορεύεται να σκέφτεσαι... Την τηλεόραση να κλείνεις δε γίνεται, είναι παράνομο ν' ανοίγεις το μυαλό σου... Απαγορεύεται να διαμαρτύρεσαι... Και στους δρόμους για το μέλλον σου είναι έγκλημα να βγαίνεις... 

Στο σπίτι σου κλεισμένος μείνε μέσα...  Ξέρουν εκείνοι ποιο είναι το καλό σου... Ν' ακούς αυτό που λένε... Σκυμμένος να 'σαι, δεν μπορείς να κυνηγάς τα όνειρά σου... Είναι έγκλημα φοβερό και τιμωρείται... Σκύψ' το κεφάλι και δούλευε... Μονάχα αυτό σου επιτρέπεται να κάνεις...

Απαγορεύεται ρητά να ζεις και να ελπίζεις... Απαγορεύεται...

Απαγορεύεται να υπακούς σ' εκείνους που να ζεις σου απαγορεύουν... 
Γιατί, είναι καθήκον ν' αντιστέκεσαι, όταν η αδικία γίνεται νόμος...