Σαρανταπέντε χρόνια πέρασαν απο τη στιγμή που δολοφόνησαν τον άνθρωπο που ενσάρκωσε τις ελπίδες κάθε ονειροπόλου στον πλανήτη μας... Σαραντάπέντε χρόνια μας χωρίζουν απ' την ώρα που οι σφαίρες των πληρωμένων δολοφόνων της C.I.A. βρήκαν το στόχο τους... Τότε οι φονιάδες του πίστεψαν οτι, με τη δολοφονία του, θα έσβηναν και τη μνήμη του... Πως θα έστελναν ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους εκείνους που κοιμόταν κάτω απ' τη φωτογραφία του για τη δύναμη τους... Πως θα τελείωναν μια για πάντα με τους ''ενοχλητικούς'' επαναστάτες που στήθηκαν με θράσος απέναντι στις σφαίρες τους... Πόσο γελάστηκαν όμως...
Τι πέτυχαν εκείνο στ' αλήθεια εκείνο το μαύρο ξημέρωμα στα βουνά της Βολιβίας; Τίποτα περισσότερο απο το να μετατραπεί ο καμαντάντε Che στο πιο τεράστιο σύμβολο της ελευθερίας... Να ταυτιστεί το όνομα του με τα όνειρα και τις ελπίδες εκατομυρίων ανθρώπων που δε δέχονται να γίνουν γρανάζια της μηχανής που εκείνοι ονειρεύονται... Απο τους δρόμους στο Παρίσι εκείνο τον μαγικό Γαλλικό Μάη του '68 μέχρι τα σημερινά κοινωνικά κινήματα σ' όλο τον κόσμο, ο άνθρωπος που ποτέ δε συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο απο το ανέφικτο, συνέχισε και θα συνεχίζει για πάντα να πολεμάει στο πλευρό όλων τη γης των κολασμένων... Να βρίσκεται στα χαρακώματα κάθε μάχης για τη λευτεριά και να διαδηλώνει μαζί μας σε κάθε πλατεία και δρόμο αυτής της πληγωμένης παγκόσμιας πατρίδας που λέγεται γη...
Ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε άλλος άνθρωπος που να ενσάρκωσε τόσα όνειρα και τόσες ελπίδες τόσο πολλών ανθρώπων... Απ' τη Λατινική Αμερική μέχρι την Κίνα κι απ' την Αυστραλία μέχρι τη Βόρεια Αμερική, εκατομμύρια ψυχές εμπνέονται και ακολουθούν το φως που τόσο απλόχερα μας χάρισε... Ήταν ο ήρωας των παιδικών μας χρόνων, ο άνθρωπος που αποτέλεσε το φάρο που μας καθοδηγεί κάθε στιγμή της ζωής μας... Ο άνθρωπος που ομόρφυνε με τις ιδέες του τις εφηβικές μας ανησυχίες, αυτός που ακόμα και τώρα μας δείχνει το δρόμο της πάλης και της αντίστασης απέναντι στην παρακμή... Η φωνή της συνείδησης μας που μας καθοδηγούσε κάθε φορά που λιγοψυχούσαμε... Σήμερα ειδικά, το βλέμμα κάθε μικρού επαναστάτη μοιάζει να είναι ίδιο μ' εκείνο το βλέμμα που στόλισε τους τοίχους των εφηβικών μας ονείρων... Και το κάνει να είναι πιο επίκαιρο απο ποτέ άλλοτε...
Στα χρόνια που πέρασαν απο τη μάυρη εκείνη ώρα, ο κόσμος άλλαξε... Έγινε ακόμα πιο άγριος, πιο σκληρός, πιο απάνθρωπος... Η βία και το χρήμα κυρίευσαν τα πάντα και σκέπασαν με μαύρο πέπλο τις ζωές των ανθρώπων... Τη θέση των όπλων πήραν τα χαρτοφυλάκια των διψασμένων για αίμα αγορών της Wall street και οι πληρωμένοι δολοφόνοι της C.I.A. μετατράπηκαν σε επίσημους συνομιλητές πουλημένων κυβερνήσεων... Το σκοτάδι μοιάζει να νικάει το φως... Όσο υπάρχουν όμως ακόμα άνθρωποι που έχουν τη φωτογραφία του comandante στα όνειρα τους και δακρύζουν στο άκουσμα ενός τραγουδιού που μιλάει για τον ήρωα, εκείνος θα ζει... Και θα συνεχίσει να πολεμάει μαζί μας οσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που βάζουν το εμείς πάνω απ' το εγώ τους... Και δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν ο άνθρωπος ξαναγίνει άνθρωπος και κύριος της ζωής του και της μοίρας του...
Ο comandante Che δεν πέθανε... Ζει και θα ζει για πάντα στις ψυχές μας...
Hasta la victoria siempre...
Τι πέτυχαν εκείνο στ' αλήθεια εκείνο το μαύρο ξημέρωμα στα βουνά της Βολιβίας; Τίποτα περισσότερο απο το να μετατραπεί ο καμαντάντε Che στο πιο τεράστιο σύμβολο της ελευθερίας... Να ταυτιστεί το όνομα του με τα όνειρα και τις ελπίδες εκατομυρίων ανθρώπων που δε δέχονται να γίνουν γρανάζια της μηχανής που εκείνοι ονειρεύονται... Απο τους δρόμους στο Παρίσι εκείνο τον μαγικό Γαλλικό Μάη του '68 μέχρι τα σημερινά κοινωνικά κινήματα σ' όλο τον κόσμο, ο άνθρωπος που ποτέ δε συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο απο το ανέφικτο, συνέχισε και θα συνεχίζει για πάντα να πολεμάει στο πλευρό όλων τη γης των κολασμένων... Να βρίσκεται στα χαρακώματα κάθε μάχης για τη λευτεριά και να διαδηλώνει μαζί μας σε κάθε πλατεία και δρόμο αυτής της πληγωμένης παγκόσμιας πατρίδας που λέγεται γη...
Ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε άλλος άνθρωπος που να ενσάρκωσε τόσα όνειρα και τόσες ελπίδες τόσο πολλών ανθρώπων... Απ' τη Λατινική Αμερική μέχρι την Κίνα κι απ' την Αυστραλία μέχρι τη Βόρεια Αμερική, εκατομμύρια ψυχές εμπνέονται και ακολουθούν το φως που τόσο απλόχερα μας χάρισε... Ήταν ο ήρωας των παιδικών μας χρόνων, ο άνθρωπος που αποτέλεσε το φάρο που μας καθοδηγεί κάθε στιγμή της ζωής μας... Ο άνθρωπος που ομόρφυνε με τις ιδέες του τις εφηβικές μας ανησυχίες, αυτός που ακόμα και τώρα μας δείχνει το δρόμο της πάλης και της αντίστασης απέναντι στην παρακμή... Η φωνή της συνείδησης μας που μας καθοδηγούσε κάθε φορά που λιγοψυχούσαμε... Σήμερα ειδικά, το βλέμμα κάθε μικρού επαναστάτη μοιάζει να είναι ίδιο μ' εκείνο το βλέμμα που στόλισε τους τοίχους των εφηβικών μας ονείρων... Και το κάνει να είναι πιο επίκαιρο απο ποτέ άλλοτε...
Στα χρόνια που πέρασαν απο τη μάυρη εκείνη ώρα, ο κόσμος άλλαξε... Έγινε ακόμα πιο άγριος, πιο σκληρός, πιο απάνθρωπος... Η βία και το χρήμα κυρίευσαν τα πάντα και σκέπασαν με μαύρο πέπλο τις ζωές των ανθρώπων... Τη θέση των όπλων πήραν τα χαρτοφυλάκια των διψασμένων για αίμα αγορών της Wall street και οι πληρωμένοι δολοφόνοι της C.I.A. μετατράπηκαν σε επίσημους συνομιλητές πουλημένων κυβερνήσεων... Το σκοτάδι μοιάζει να νικάει το φως... Όσο υπάρχουν όμως ακόμα άνθρωποι που έχουν τη φωτογραφία του comandante στα όνειρα τους και δακρύζουν στο άκουσμα ενός τραγουδιού που μιλάει για τον ήρωα, εκείνος θα ζει... Και θα συνεχίσει να πολεμάει μαζί μας οσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που βάζουν το εμείς πάνω απ' το εγώ τους... Και δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν ο άνθρωπος ξαναγίνει άνθρωπος και κύριος της ζωής του και της μοίρας του...
Ο comandante Che δεν πέθανε... Ζει και θα ζει για πάντα στις ψυχές μας...
Hasta la victoria siempre...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου